شمار زیادی از مهاجران ساکن در مرکز ثبت نام ( هات سپات) موریا می‌گویند به نیروهای امنیتی در کمپ اعتماد ندارند. این بی اعتمادی مخصوصاً از هنگامی تشدید شده است که به دلیل آتش سوزی در داخل کمپ، نیروهای پولیس افزایش یافته‌اند. مهاجران می‌گویند پولیس در بسیاری موارد خیلی فعال نیست و حتی بدتر از آنُ به تخویف و بدرفتاری با مهاجران اقدام می‌کند.
الن*،مهاجری که از افریقای غربی* به موریا رسیده هنگام صحبت ناراحت و مشوش به نظر می‌رسد و آهسته میگوید که به زنی که پشت سرش نشسته اعتماد ندارد. ظاهراً دوستان دیگر او که پشت میز نشسته‌اند نیز به آن زن بدبین هستند.
الن از جایش برمی‌خیزد و میگوید جایی دیگری برویم « تا کسی مزاحمت نکند.» این رفتار آلن چنان مبالغه آمیز به نظر می‌رسد که ما فکر می‌کنیم او به تشویش روحی دچار شده است. با این حال او تنها مهاجری نیست که از «خبرچین» می‌ترسد. تقریباً همه مهاجران هم عقیده هستند که پولیس، به کمک افراد خبرچین بر مهاجران داخل کمپ فشار وارد می‌کند تا با رسانه‌ها صحبت نکنند. لیونل، یک مهاجر افریقایی دیگر میگوید:« نمیخواهند که ما شرایط زندگی خود را به شما توضیح بدهیم.»
به نظر می‌رسد به دلیل حضور تعداد زیادی از رسانه‌های بین المللی در کمپ از هنگام آتش سوزی به این سو این فشار افزایش بیشتری یافته است. لیونل میگوید: « آن‌ها نمیخواهند که حقیقت را درباره این آتش سوزی برای شما بیان کنیم.» او که ترسیده ترسیده به اطرافش نگاه می‌کند می‌افزاید: « چرا می‌گویند فقط یک مهاجر در آتش سوزی مرده در حالیکه چندین نفر جان خود را از دست دادند؟»
بیشتر بخوانید: یک مهاجر افغان از کمپ موریا: «وضعیت در داخل و اطراف کمپ هنوز هم متشنج است»
تعداد زیادی از مهاجران می‌گویند که حداقل دو نفردر راه در آتش سوزی مرده‌اند. استرید کاستلن، سخنگوی کمیساریای سازمان ملل برای پناهندگان میگوید حضور پولیس و کنترول هویت مهاجران افزایش یافته است.
« از ترس پولیس سکوت می‌کنیم»
محمد، یک مهاجر دیگر که نمی‌خواهد ملیتش را افشا کند میگوید که مورد تهدید قرار گرفته است. او میگوید: « یک روز من با خبرنگاران آلمانی حرف زدم. شب، پولیس موریا آمد و از من پرسید به خبرنگاران چه گفته‌ام. آن‌ها مرا تهدید کردند و گفتند دیگر با خبرنگاران حرف نزن در غیر آن ترا به ترکیه پس می‌فرستیم.»
مهاجران تهدید اخراج شدن به ترکیه از سوی پولیس را خیلی جدی می‌گیرند اما دشوار است فهمید که آیا این نگرانی آن‌ها واقعیت دارد یا نه. هیچیک از سازمان های غیردولتی حاضر در کمپ تائید نمی‌کنند که « کسی به دلیل رفتار ناخوشایند» به ترکیه اخراج شده باشد.
الکس، یک مهاجر دیگر افریقایی که معتقد است حرفهای محمد حقیقت داردُ میگوید:« به هر صورت، معمولاً ما حرف نمی‌زنیم و نمی‌خواهیم با تهدید اخراج روبرو شویم.»
حکومت یونان در جلسه شورای وزیران این کشور در روز دوشنبه ٣٠ سپتمبر اعلام کرد که در نظر دارد تا پایان سال آینده ١٠ هزار مهاجر را به ترکیه بازگرداند. آیا این اظهارات موجب تشدید نگرانی‌های قبلی در میان مهاجران شده است؟ لیونل میگوید مهاجران دروغ نمی‌گویند:« ما همه از پولیس می‌ترسیم.»
واقعیت آن است که بیشتر مهاجران نمیخواهند سر و
کار به نیروهای امنیتی موریا بیفتد. هشام، یک مهاجر ساکن کمپ که نمی‌خواهد ملیتش
را معرفی کند میگوید: « آن ها به ما کمک نمی‌کنند و در داخل کمپ گزمه نمی‌زنند تا
ببینند وضع ما خوب است یا نه.» این مهاجر که پدر یک خانواده است می‌افزاید: « آن‌ها
ما را نادیده می‌گیرند، امنیت ما برای شان اهمیت ندارد. فکر می‌کنند ما همه افراد
خلافکار و دشمن آن‌ها هستیم.»
کمی دورتر از راه‌های اصلی داخل کمپ، در پیچ و خم راه‌های نسبتا مهاجران با جرئت بیشتری صحبت می‌کنند و از دستگیری‌های بدون دلیل، توهین و پخش شایعات توسط پولیس حرف می‌زنند. یک مهاجر میگوید: « آن‌ها می‌گویند که افغان‌ها متجاوزین جنسی و فلسطینی‌ها قاچاقبران مواد مخدر هستند.» یک مهاجر دیگر نیز با عصبانیت می افزاید:« آن‌ها می‌گویند که مهاجران سیاه پوست وحشی هستند.»
لت و کوب مهاجران توسط پولیس
گذشته از این اتهامات، مهاجران شکایت دارند که قربانی خشونت‌های فزیکی از سوی پولیس بوده‌اند. به گفته امجد، یک مهاجر دیگر که ملتیش را افشا نمی‌کند، در یک مورد، چند ماه پیش پولیس بالای تپه اطراف کمپ رفت و بدون دلیل، یک تن از مهاجرانی را که در آرامش کامل با دیگران غذا می‌خورد لت و کوب کرد.
ماریون بوشتل، یک عضو سازمان غیردولتی اکسفام در لیسبوس با این اتهامات محتاطانه برخورد می‌کند: « می‌دانم که برخی از مهاجران می‌گویند از تهدید پولیس می‌ترسند اما من نمی‌توانم در این مورد اظهار نظر کنم زیرا در جریان نیستم.» او در ادامه میگوید: « درست است که از آتش سوزی به این سو کنترول پولیس در جزیره افزایش یافته اما از بدرفتاری‌ها خبر ندارم.»
روز، عضو سازمان Movement on the Ground نیز که برای کار با مهاجران از سوی حکومت یونان مورد تائید قرار گرفته و در کمپ‌های اطراف مرکز ثبت نام موریا فعالیت دارد، محتاطانه میگوید که « طرح این موضوعات برایش راحت نیست.» او میگوید انجمن با پولیس روابط خوبی دارد و تا کنون هیچکس برای شکایت از بدرفتاری پولیس به دفتر انجمن مراجعه نکرده است. او با این حال می‌افزاید: « من نمی‌گویم که خشونت علیه مهاجران وجود ندارد اما من با آن برنخورده‌ام.» با این پرسش آخری که:« چگونه ممکن است حقیقت را از شایعه تشخیص داد؟»
لیونل مهاجر افریقایی معتقد است که انجمن‌های خیریه با پولیس رابطه زیادی ندارند: « ما هر روز با پولیس روبرو هستیم و میدانیم که به آسانی می‌توانند کسی را لت و کوب کنند.»
١۴ هزار مهاجر در موریا به سر می‌برند
عبدالله، یک مهاجر سودانی فکر می‌کند که از تابستان امسال به این سو، رفتار پولیس با مهاجران بدتر شده است. به عقیده او تقصیر این بدرفتاری به گردن حکومت جدید و راستگرای یونان است: « بعد از انتخابات پولیس راحت تر عمل می‌کند. می‌ترسم یک روز با ما به عنوان یک تروریست رفتار نکنند.»
برای موریل بوشتل، از سازمان اکسفام، افزایش ورود مهاجران به یونان، وضعیت را بیشتر از پیش وخیم خواهد کرد: « همین حالا ١۴ هزار مهاجر در موریا به سر می‌برند. اداره این افراد در شرایط مانند اینجا، غیر ممکن است.»
